تأثیر شدت فعالیت مقاومتی بر آدیپوکین ها و شاخص مقاومت به انسولین

مقدمه: بافت چربی به عنوان یک اندام هورمونی مهم شناخته شده هورمون های مختلفی را با عنوان آدیپوکین ها تولید و ترشح می کند که عملکردهای بیولوژیک متنوعی را تنظیم می کنند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شدت فعالیت مقاومتی بر آدیپوکین های لپتین، آدیپونکتین و شاخص مقاومت به انسولین در مردان جوان سالم بود. مواد و روش ها: 15 مرد سالم (با میانگین ± انحراف معیار سن 1/4±2/26 سال، وزن 1/9±75 کیلوگرم و قد 0/7±174 سانتی متر) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت نمودند. بعد از دو جلسه آشنایی و تعیین قدرت بیشینه ی همه ی آزمودنی ها سه جلسه فعالیت مقاومتی با شدت های 30%، 55% و 80% یک تکرار بیشینه به فاصله ی یک هفته و به طور تصادفی اجرا نمودند. سه جلسه تمرین قدرتی شامل 1) 3 ست 20 تکراری با شدت 30%، 2) 3 ست 11 تکراری با شدت 55% و 3) 3 ست 7 تکراری با شدت 80% یک تکرار بیشینه (1-rm) بود. حجم تمرین در هر سه جلسه یکسان در نظر گرفته شده بود و در هر جلسه یک دقیقه استراحت بین ست ها و حرکت ها داده شد. در هر جلسه دو نمونه ی خون قبل و بلافاصله بعد از فعالیت گرفته شد و لپتین، آدیپونکتین، انسولین و گلوکز سرم اندازه گیری شدند. برای تعیین تأثیر شدت فعالیت از آنالیز واریانس دو طرفه ی مکرر استفاده شد. یافته ها: فعالیت مقاومتی موجب افزایش غلظت آدیپونکتین (2/47=12f1,)، انسولین (7/19=11f1,)، گلوکز (6/9=13f1,) و شاخص مقاومت به انسولین (27=11f1,) و موجب کاهش غلظت لپتین  (1/31=12f1,) بلافاصله بعد از فعالیت می شود (01/0p<). با این وجود، شدت فعالیت مقاومتی به استثنای لپتین (01/0p= و 5/5=24f2,) تأثیر معنی داری بر هیچ کدام از متغیرهای ذکر شده نداشت (05/0p>). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری نمود که اگرچه فعالیت حاد مقاومتی موجب بروز تغییرات معنی داری در آدیپوکین ها و شاخص مقاومت به انسولین می شود، این تغییرات به استثنای لپتین در شرایطی که حجم فعالیت های مقاومتی یکسان باشند، وابسته به شدت فعالیت نیست.